•Belli dönüşüm ve ıslah programlarının yürütülmesi

•Yerli ve yabancı yatırımları çekmek,

•AB Yapısal Fonlarının yönetiminde ana ortak olmak,

•Hükümete, diğer programlarla ilgili olarak, amaçları doğrultusunda tavsiyelerde bulunmaktır.

Mevcut Anayasal çerçeve içinde Hükümet 1998 tarihli Bölge Kalkınma Ajansları Yasası kapsamında, bölgelerin sesini duyurabilmek amacıyla (Londra dışındaki) tüm bölgelerde “Bölgesel Oda’lar” oluşturmuştur. Bölgesel Oda’lar yerel meclis üyeleri ile çeşitli sektör temsilcilerinin, Bölge’nin ekonomik, sosyal ve çevresel olarak iyileştirilmesi için çalıştığı gönüllü bir oluşumdur. Bölgesel Odalar iş çevreleri, eğitim ve öğretim, kültür ve çevre sektörlerinden gelen temsilciler ve gönüllülerin yanı sıra kırsal alan ile Ticaret Odalarının temsilcilerinden oluşmaktadır. Bölgesel Oda’ların BKA’larla ilişkilerde özel/ayrıcalıklı bir konumu vardır. Oda’lar BKA’ların bölgesel konulara daha duyarlı yaklaşmalarına ve işlerinde hesap verebilirliklerine yardımcı olmaktadırlar.Ancak bunun için BKA’ların, Oda’ların inceleme ve değerlendirmelerine karşı açık olmaları ve kendi ekonomik stratejilerini hazırlarken de Oda’ların görüşlerini dikkate almaları gerekmektedir.

İngiltere’de yönetim politikası, talep olması halinde doğrudan seçilmiş bir bölgesel yönetim sağlanması yönündedir ancak bu, daha kapsamlı birincil bir mevzuat gerektirmektedir.

BİRLEŞİK KRALLIKTA YEREL VE BÖLGESEL DEMOKRASİNİN YAPISI

Bu gösterim kapsamlı olmayıp yapıyı şematik olarak anlatmaktadır.

3. YEREL VE BÖLGESEL YÖNETİMLERİN BİRİMLERİ / YÖNETİM ORGANLARI

3.1. Karar Alma Organı

Mevcut Birleşik Krallık mevzuatı uyarınca yerel bir yönetim, genel seçim ve gizli oyla seçilen meclis üyelerinden oluşur. Yerel yönetimler, hem Karar Alma hem de Yürütme organı biçiminde çalışan; üyelerini de ya bir bütün meclis olarak veya belirli meclis üyelerinden oluşan Komiteler, alt-Komiteler veya memurları yoluyla görev yapmak üzere yetkilendirmiş, tüzel kişiliklerdir.

İngiltere’deki yönetim politikası, yerel yönetimlerdeki mevcut komite sistemiyle işleyen basitsiyasiyönetim sistemini terk edip, yürütme ve inceleme/değerlendirme görevlerini net biçimde ayırmaktan yanadır. Parlamentonun çalışma dönemi elverirse hükümet, İngiltere’deki meclisler için yeni siyasi yönetim modelleri oluşturmaya yönelik yasalar hazırlayıp sunmayı tasarlamaktadır. Benzer şekilde, İskoçya’da ve Galler’de de yerel yönetimlerin siyasi yönetimlerinde bir değişiklik yapmanın uygun olup olmayacağı İskoç Parlamentosu ve Galler Meclisinin gündemindedir.

İngiltere için geliştirilen siyasi yönetim önerileri, 3 kapsamlı model öngörmektedir:

-Kabineyle/meclisle beraber doğrudan seçilecek bir Belediye Başkanı: bu modelde Belediye Başkanı yerel seçmenler (halk) tarafından seçilecek ve meclis üyelerinden oluşan bir kabineyi atayacak;

-Kabineyle beraber seçilecek dolaylı bir Başkan: bu modelde Başkan, Meclis tarafından seçilecek ve Kabine, ya Başkan tarafından atanacak veya Meclis tarafından seçilecek; ya da

-Meclis Başkanı ile beraber, doğrudan seçilmiş Belediye Başkanı modeli: Belediye Başkanının yerel halk tarafından seçildiği ve tam zamanlı çalışacak bir yöneticinin de Meclis tarafından atanacağı bir modeldir.

Meclisle birlikte doğrudan seçilmiş bir Belediye Başkanının, halk tarafından yerel bir referandumla yetkilendirilmiş, çoğunluğun desteğini almış olmasını gerektirmektedir. Ayrıca halk da, doğrudan seçilecek bir Belediye Başkanı için referandum yapılması yönünde yerel bir talepte bulunup, dilekçe verebilir.

Meclisler, siyasi yönetim düzenlemelerini gözden geçirerek, zaman çizelgesi ve bir iş programı ile yeni modellerin uygulanmasını hayata geçirebilirler. Hükümetin/Yönetimin, yeni modeller uygulamak konusunda ağır davranan Meclislerden, bu yeni modellerden birinin uygulanması için referandum düzenlenmesini talep etme yetkisi vardır. Halkın bu öneriyi benimsememesi durumunda Meclis, mevcut işleyişine devam edebilir veya alternatif bir model önerebilir.

İskoçya, Galler ve Kuzey İrlanda da yetki devri ile ilgili Karar alma organları, sırasıyla İskoç Parlamentosu, Galler Meclisi ve Kuzey İrlanda Meclisidir (bkz. Madde 2.3). Londra şehri yönetimi teklifleri kapsamında, Karar alma faaliyetleri Büyük Londra Meclisinde toplanacaktır (bkz. Madde 2.3).

3.2. Yürütme/İcra Organı

Madde 3.1 de de açıklandığı üzere, halen yerel yönetimlerin ayrıca oluşturulmuş bir yürütme organı yoktur.

İskoçya ve Galler’deki yetkilendirmeyle (yetki devri ile) birlikte Yürütme Birimi sorumlulukları, sırasıyla, İskoç Yürütme Meclisi ve Galler Ulusal Meclisindeki Galler Kabinesi tarafından yürütülmektedir. 2.3 maddesi altında anlatılan yetki devri düzenlemeleri kapsamında, Kuzey İrlanda için bir Yürütme Komitesi oluşturulması önerilmiştir. Londra Şehri Yönetimiyle ilgili teklifler kapsamında, yürütme/icra yetkilerinin tek adresi, Londra Belediye Başkanı olacaktır.

3.3. Yerel/Bölgesel Yönetimin Siyasi Başkanı

Yerel yönetimin siyasi başı, liderdir. Meclis üyeleri politik gruplara bölündüğü durumlarda bu kişi, (üyeleri tarafından seçilmiş) çoğunluk partisinin lideri olup, Meclis politikalarının yönlendirilmesinden sorumludur. Lider, Meclisin ve görev aldığı Komisyonun/Komisyonların asal üyesidir.

Madde 3.1 deki reform önerileri altında özetlendiği gibi, yerel Meclislerin yasaları; ya Belediye Başkanını doğrudan seçmek yöntemiyle ya da yürütme işlevlerini diğerlerinden ayıracak modellerden birini benimsemek yoluyla, Meclisteki siyasi liderliğin konumunu daha kesin biçimde belirlemek üzere yeniden gözden geçirilmelidir.

İskoçya ve Galler’de, yetkilendirilmiş yönetimlerin politik başı İskoçya’da (Birinci) Başbakan ve Galler’de Başbakan Yardımcısıdır. Kuzey İrlanda’da ise bu kişi, Başbakan veya kendisiyle birlikte ortak yetkilendirilmiş Başbakan Yardımcısı’dır. Londra şehri yönetiminin Politik başı, Londra Belediye Başkanıdır (bkz. Madde 2.3).

3.4. Yönetimin Başı

Yerel yönetimlerde, kurumun idaresi, personel ihtiyaçları ve organizasyonundan sorumlu olacak bir “Bedelli Hizmetler Başkanı- head of paid service” (etkin bir yönetici)nın atanması gerekmektedir.Bunun yanısıra, finans yönetiminden sorumlu olacak kalifiye bir kişi ile yasalarla çelişen uygulamaları, kötü yönetim veya yolsuzluk konularında yönetime raporlama yapabilecek, öneriler geliştirebilecek “izleme”den sorumlu bir kişinin de görevlendirilmesi zorunludur. Benzer düzenlemeler Büyük Londra Şehri İdaresi içindeki üst düzey yöneticiler arasında da yapılmalıdır (bkz. Madde 2.3).

Her ne kadar yerel yönetimler genel olarak sayı, nitelik ve görevlendirme açısından işgücü ihtiyaçlarının sağlanmasından kendileri sorumlu olsa da, zaman zaman özel yasal yükümlülükleri sağlanmak üzere belli atamaların (bir önceki paragrafda listelenenlerden ayrı olarak) yapılması gerekebilmektedir.Bu tür atamalara örnek olarak, eğitim müdürü veya Eğitim Yöneticisi, ya da sosyal hizmetler veya sosyal işler müdürleri gösterilebilir.

İskoç Yürütme Kurulu ve Galler Millet Meclisinin personeli, devlet memuru olan kişilerce yönetilmekte veya yönetilecektir. Kuzey İrlanda Yürütme Komitesinin personeli ise Kuzey İrlanda Hükümetinin memurlarıdır.

3.5. Yerel/Bölgesel Yönetimlerin Birimleri arasında Yetki ve Sorumlulukların Dağılımı

Mevcut yerel yönetim mevzuatına göre, yerel yönetimin yetkili olduğu konulardaki Meclis yetkileri Komisyonlara, Alt Komisyonlara ya da bireysel olarak yöneticilere devredilebilir. Buna yetki devrine rağmen, bu kişi ve Komisyonlar, hiçbir zaman Meclis adına tam bağımsız olarak hareket edemezler.

Madde 3.1 altında özetlenen reform önerileri kapsamında, yerel yönetimlerdeki yürütme faaliyetleriyle diğer yetkiler arasında net bir ayrım öngörülmektedir. Buna göre; bir yerel yürütme birimi (doğrudan seçimle gelmiş bir Belediye Başkanı ve Kabinesi); yürütme faaliyetlerininizlenmesi ve değerlendirmesinden sorumlu,ayrı ayrı İzleme ve Değerlendirme Komiteleri ile tamamen Meclis tarafından seçilecek bir Meclis Başkanı olmalıdır. Yürütmenin üyelerinin aynı zamanda izleme ve değerlendirme içinde yer alması veya tersi söz konusu olamamaktadır. Meclis Başkanı da herhangi bir şekilde yürütme biriminde, ya da izleme veya değerlendirme Komitelerinde yer alamaz.

Madde 3.1 de açıkça belirtildiği üzere, yeni yetkilendirilecek birimlerle ilgili düzenlemeler, yürütme ve değerlendirme işlevlerinin net biçimde ayrılmasına ilişkin maddeler içermektedir. Örneğin Galler’de Başbakan Yardımcısı, daha sonra birlikte Meclis Kabinesini oluşturacağı Meclis Başkan Yardımcılarını atayabilmektedir. Her Meclis Başkan Yardımcısı aynı zamanda, diğer üyeleri Meclis tarafından atanan ve yürütmeyi denetlemekten sorumlu olan, çok partili bir Komite’nin üyesidir. İskoçya’da İskoç Yürütme Meclisi’nin üyeleri; Başbakan, Savcı, İskoç Adalet Bakan vekili/Savcı Yardımcısı (aynı zamanda hukukçular olarak bilinir) ile birlikte Başbakan tarafından atanan Bakanlardan oluşur.

3.6. Yerel ve Bölgesel Yönetimlerin İç Yapısına ilişkin Yasal Düzenlemeler

Meclis yetkilerinin Komisyonlara, Alt-Komisyonlara ve bürokratlara devredilmesi, halen yasalarla mümkün olabilmektedir. Meclislerin aynı zamanda eğitim, sosyal hizmetler gibi bazı belli Komisyonları oluşturup ataması gerekmektedir. Öte yandan Komisyon veya alt-Komisyon sayısının ne olacağı, Komisyonların kaç kişiden oluşacağı ve İş Tanımlarına karar vermek konusunda serbesttirler. Ancak Meclislerin Meclis, Meclis komisyonları ve Alt komisyonlardaki işleyişi düzenleyen kuralları koyma yetkileri de vardır.

Meclis üyelerinin siyasi partilerden oluştuğu durumlarda Mecliste, Komitelerde ve Alt-Komitelerdeki siyasi parti temsiliyetinin oransal olarak sağlanması gerekmektedir. Bu durum İskoçya’da yasal bir zorunluluk değildir, ancak Meclislerin çoğu bu prensibe uymaktadır. Sadece üyelerin oybirliği ile kabul etmesi durumunda Meclislerde, Komisyon ve Alt-Komisyonların oluşumunda farklı düzenlemeler uygulanabilir.

Madde 3.1 altında özetlenen reform önerilerine göre yürütmeyle ilgili görevler, belirlenmiş koşullarda delege edilebilir (örneğin, yürütmeden sorumlu bir Komisyona veya bir görevliye/memura). Örneğin planlama kararları alınması gibi birtakım işlevler, yürütmenin sorumluluğunda değildir. Bu nedenle bunlarla ilgili yetkiler, Meclis tarafından şu an olduğu gibi ancak bir Komisyona veya Alt Komisyona devredilebilir. Komisyonların siyasi dengesi konusundaki kurallar ise olduğu gibi uygulanmaya devam edebilecektir.

Yetkilendirilmiş birimler, birkaç istisna dışında kendi içyapılarının düzenlenmesine ilişkin geniş bir takdir yetkisine sahiptirler. Örneğin İskoçya’da İskoç Hükümetinde, kıdemli hukukçu olarak Savcı, İskoçya’daki kriminal suç örgütlerinin ve ölümlerin araştırılmasının da bağımsız çalışan başıdır. Bu görev herhangi bir İskoç Bakan tarafından yürütülemez. Bu ve benzeri istisnalar dışında İskoç Bakanların diğer bazı yetkileri herhangi başka birisi tarafından yürütülebilir ve Başbakan, uygun gördüğü kişilere uygun gördüğü görevleri verebilir. Galler’de de Başbakan, belli konularda Meclis Başkanlarını (First Secreatary) yetkilendirebilmektedir.

4. KARAR ALMA SÜRECİNE HALKIN DOĞRUDAN KATILIMI

4.1. Yerel ve Bölgesel Referandumlar

Referanduma gitmek her ne kadar mevcutta yerel yönetimler düzeyinde karar verme sürecinin zorunlu bir parçası olmasa da, bu yönetimlerin bir kısmı referandumla halka danışmaya, gönüllü bir uygulama olarak başvurmaktadır.

Reform önerilerinin özetlendiği madde 3.1 altında, bazı tanımlı koşullarda yerel yönetimlerce referanduma gidebilmesine olanak tanıyan özel yetkiler kullanılabileceği belirtilmektedir. Örneğin bir beldede yaşayanlar, belediye başkanının doğrudan seçilebildiği bir yerel öz-yönetim modelinin uygulanıp uygulanamayacağı konusunda referanduma gidilebilmesi için Meclis’lerine yazılı başvuruda bulunabilirler. Seçmenlerin %5 veya daha fazlasının böyle bir talepte bulunması halinde, Meclisin bu konuda resmi ve detaylı bir öneri hazırlaması ve belirli bir zaman içinde referandumu gerçekleştirmesi gerekmektedir.

İskoçya, Galler ve Kuzey İrlanda’daki yetki devri kararlarının uygulanması ve Büyük Londra İdaresinin oluşturulması, Birleşik Krallık Parlamentosunun yasaları uyarınca hep referandumlarla olagelmiştir.

4.2. Doğrudan Katılımın Diğer Yöntemleri

Yerel halk önemli bulduğu veya endişe duyduğu konularda sesini duyurabilmek için İngiltere’deki mahalle meclisleri (parish councils) veya İskoçya’daki ya da Galler’deki halk meclisleri (community councils) gibi organlara üye olmak yoluyla baskı grupları oluşturabilir. Halk bu tür faaliyetlerini, birçoğu ülke çapında faaliyet gösteren gönüllü kuruluşlar vasıtasıyla da sürdürebilir, örneğin yerel iyileştirmelerle ilgili olarak çalışan Civic Trust bunlardan biridir.

Arazi kullanım (imar) planlarının hazırlık aşamasında halk temsilcilerine, bu planlarla ilgili görüşlerini dile getirme fırsatı verilmektedir. Öneri planların halka duyurulması ve halkın görüşlerinin alınmasının, yerel yönetimlerce sağlaması beklenmektedir. Bu süreçte planlara itiraz etme ve bu itirazların dikkate alınıp çözülmesine ilişkin düzenlemeler de mevcuttur. Ancak bazı durumlarda karşıt görüşü savunanların,bu iddialarını kamu sorgulaması sırasında bağımsız bir müfettişin önünde dile getirmehakları da bulunmaktadır.

Birçok yerel yönetim, konuları küçük el gazeteleri, gezici sergiler gibi görsel yolla veya çalışanlarının üyelerle konuşmaları, yerel kütüphanelerde gösterilerle kamuoyunun gündemine getirmekte ve halkın dikkatini çekmektedir.

Yönetim politikası, Meclislerin yerel halka danışılacak yeni görevlerin geliştirilmesini teşvik etmek yönündedir. Örneğin, bir yerel yönetim, mevcut mevzuata göre yerel hizmetleri sağlarken paranın değerini korumakla ilgili neler yapılabileceğine karar vermek konusunda yerel temsilcilere (emlak vergisi ve işletme vergisi ödeyen de dahil olmak üzere) danışmak zorundadır.

Londra şehri yönetimi ile ilgili önerilerde (bkz. Madde 2.3), Londra Belediye Başkanı’nın senede bir kez “Londra’nın Durumu Tartışmaları” ve senede iki kez de “Halkın Sorgulama Zamanı” toplantılarını düzenlemesi istenmektedir. Bu toplantıların tümü, halk temsilcilerine açık olacaktır.

5. YEREL SEÇİLMİŞ TEMSİLCİLERİN STATÜSÜ

5.1. Seçilebilirlik ve Görev Süresi

Bir adayın seçilebilmesi için, 21 yaş ve üzerinde, İngiliz vatandaşı, İngiliz Milletler Topluluğu vatandaşı, İrlanda Cumhuriyeti vatandaşı veya herhangi bir Avrupa Birliği üyesi devletin vatandaşı olması şartı aranmaktadır. Bunun yanı sıra adayın seçilmek istediği yerel yönetimin seçmen listesinde kayıtlı bulunması veya son 12 ayda bu yerel yönetim sınırları içinde herhangi bir taşınmaz satınalmış/kiralamış olması ya da bu seçim alanı sınırları içinde ikamet ediyor veya çalışıyor olması gerekmektedir.

Her meclis üyesi, seçim bölgelerinde, genel seçimlerde oy kullanma hakkına sahip reşit kişilerin gizli oyu ile seçilmektedir. Bu seçim bölgeleri kontluk meclisleri için “bölüm”, diğer tüm meclisler içinse “semt” olarak adlandırılmaktadır. Her seçim bölgesi için seçilecek meclis üyesi sayısı oradaki yerel yönetimin yapısına göre değişmektedir. Kontluk meclisleri için her “bölüm” başına bir meclis üyesi, metropoliten alt bölge meclisleri için her “semt” başına 3, diğer yerlerde ise bölgenin seçmen sayısına bağlı olarak “semt” başına 1, 2 ya da 3 meclis üyesi seçilebilmektedir. İskoçya’da “semt” başına seçilebilecek meclis üyesi sayısı 1 dir.

Seçimler, Kontluk Meclislerinde ve Londra Beldelerinde her 4 yılda bir, tüm Meclis üyeleri için eşzamanlı olarak yapılagelmektedir. Buna karşın metropoliten alt bölge meclisi seçimleri her 3 yılda bir ve her seçim yılında her meclisin üyelerinin üçte biri yenilenecek biçimde yapılır. Metropoliten alan sınırları dışındaki alt bölgelerde ise, ya tüm meclis seçimleri birden, ya da üçte bir yenileme yöntemi ile yapılır.

Yönetim politikası, seçmenlerin bir çok konuda karar verme yetkisini olabildiğince yerel temsilcilere devredebilmesine fırsat tanımak için yerel seçimlerin olabildiğince sık biçimde yapılmasını, böylece yerel halka karşı doğrudan hesap verebilirliğin güçlendirilmesini amaçlamaktadır,

İngiliz Seçim Yasasında bir kişinin aynı anda, birden fazla, seçimle işbaşına gelinen görevde bulunmasını engelleyici herhangi bir hüküm bulunmamaktadır. Bir Meclis üyesi istediği zaman Meclise yazılı bir bildirimle istifasını sunabilir. İstifa, bu bildirimin alınmasıyla geçerlilik kazanır. İstifa etmiş eski bir meclis üyesinin yapabileceği faaliyetlerle ilgili herhangi bir kısıtlama söz konusu olmadığı gibi yeniden seçilememiş üyeler için de herhangi bir yardım sağlanması söz konusu değildir. Meclis üyesi olmak isteyen kişiler genellikle bu işi gönüllü olarak yapar ve para kazanabildikleri başka bir işte çalışmayı da sürdürürler.

5.2. Yerel Seçilmiş Temsilcilerin Görev ve Sorumlulukları

Tüm seçilmiş temsilciler Meclis’in görev kapsamındaki konularla ilgili olarak herhangi bir maddi menfaat ilişkisi içinde olup olmadıklarını Meclis’e bildirmek zorundadırlar. Böyle durumda olan kişiler, konuşmak ya da bazı durumlarda oy kullanabilmek için muafiyetleri yoksa oturumlardan çekilirler. Yasa gereği tüm seçilmiş temsilciler mali durumlarını, gelirlerini, mülk ve şirket ortaklıklarını ayrıca özel bir kayıtla (mal beyanı) bildirmek zorundadırlar. Yerel seçilmiş temsilcilerin, her ne kadar yasal olmasa da üzerinde tartışılan veya şaibe bulunan manevi kazançlarını da bildirmeleri, önerilen bir uygulamadır.

Seçilmiş temsilciler genel olarak kurum çıkarlarına hizmet etmekle yükümlüdürler. Gelir ve mal beyanında bulunmamak cezai bir durumdur. Seçilmiş bir temsilcinin yerel yönetimin yasal olmayan bir harcamasına onay vermesi, onu bu harcamadan şahsen ve müştereken sorumlu kılar, dolayısıyla o kişi bu harcamayı geri ödemek zorundadır. Böyle bir durumda gerekli işlemler bölge murakıbı tarafından başlatılır. Miktarın 2.000 £ (İngiliz Sterlini)ni aşması halinde seçilmiş temsilci ihraç edilir ve 5 yıl için seçilebilirliği elinden alınır. Yanısıra, murakıplar böyle yasal olmayan bir harcamanın cezalı biçimde geri ödenebilmesi için de mahkemelere başvuruda bulunabilirler.

Bir Meclis Üyesinin birbirini izleyen 6 ay boyunca Kurumca geçerli bir mazereti olmaksızın toplantılara katılmaması üyeliğinin düşürülme nedenidir.

Hizmetlerin, yerel yönetimler eliyle en yüksek standartta alınmasına ilişkin yeni bir yasal çerçevenin geliştirilmesi bir Yönetim politikasıdır. Hükümet, İngiltere ve Galler’deki Meclisler için yeni etik çerçeve sağlayacak bir yasal düzenlemeyi Parlamentonun çalışma dönemine yetişirse, sunmayı düşünmektedir. İskoç Parlamentosu da benzer bir düzenlemeyi İskoçya’da başlatma hazırlıkları içindedir.

Reform önerileri, Parlamento tarafından onaylanmış, Anayasal kurallar içinde tutarlı ulusal standartları kapsamaktadır. Bu Yönetmelikler meclis üyelerinin temsil görevlerini nasıl icra edeceklerini, maddi ve diğer kazançlarıyla ilgili davranışlarını, meclis üyelerinin gerek kendi aralarında gerekse memurlarla olan ilişkilerini, harcama ve alacakları ile Meclis olanaklarından nasıl yararlanacaklarına ilişkin kuralları düzenler.

Meclisler, kendi işleyişlerinin kurallarından ve standartlarından sorumludurlar. Meclisteki standartları yükseltmek için kendi içlerinde Standart Komitelerini oluşturmaları beklenmektedir. Standart komitelerinin konuları etik açıdan denetlemek ve meclis üyelerine davranış biçimleriyle ilgili tavsiyelerde bulunup yol göstericilik yapmak konularında anahtar bir rolü vardır. Her meclis üyesi, kendi görev yaptığı Meclisin ilgili Yönetmeliği’ne uymakla mükelleftir.

Yeni bağımsız bir “Standart Kurulu” biriminin oluşturulmasıöngörülmüştür. Bu birimin görevi, herhangi bir meclis üyesi ile ilgili olarak, soruşturması polis veya müfettiş tarafından yürütülmesi gereken kriminal bir suç ya da kamu kaynaklarının boşa harcanmasına sebep olmak gibi durumlar dışında kalan, kendi Meclisinin kurallarına aykırı olan tutum ve davranışlarıyla ilgilitüm yazılı iddiaları soruşturmaktır. Farklı durumlar için ayrı komiteler oluşturulması ve burada kınamadan, komisyon ya da tüm meclis faaliyetlerinden men etmeye veya meclisten 5 yıla kadar ihraç edilmeye kadar bütün cezalar tartışılması gereklidir. Yüksek ispat standartları zorunlu olup Komite kararlarına itiraz için, Yüksek Mahkemeye başvuru hakkı saklıdır.

5.3. Seçim Kampanyalarının Finansmanı

Adaya veya partisine, seçim harcamalarının finansmanı için herhangi bir kamu finansmanı sağlanmamaktadır, ancak adayın bir seçim için harcayabileceği tüm miktar da sıkı biçimde denetlenmektedir. Bir seçim bölgesindeki toplam harcama, sabit bir meblağ ve her seçmen için ilave bir meblağ üzerinden hesaplanır. Limitler, yasalarda belirtilmiştir, bu yasalardaki limitler sık sık gözden geçirilmekte ve gerekli olduğunda enflasyon oranında arttırılmaktadır. Adayın kendisi veya bağlı olduğu parti (ya da parti tarafından yetkilendirilmiş olan bir kişi) dışında hiç kimse, adayın seçim propagandasıyla ilgili herhangi bir harcama tahakkuk ettiremez.

5.4. Çalışma Koşulları

Her temsili birim, yılda en az bir toplantı yapmak zorundadır. Toplantı saatleri gündüz ve gece arasında eşit olarak paylaştırılır. Meclis üyeleri bütün meclis ve Komisyon toplantılarının yanı sıra kendi “bölüm” veya “semt”lerinde bir “görüşme saati” de belirlemek zorundadırlar. Seçilmiş bir temsilcinin işyükü, büyük oranda temsilcisi olduğu yerel yönetimin büyüklüğüne, türüne ve üyenin Meclis işlerinde ne kadar aktif olduğuna bağlıdır. Yalnızca Komite Başkanları ve parti başkanlarının kullanımı için ofisleri vardır. Sekreterya hizmetleri, Komite Başkanlarına ve Meclisin karar vermesi halinde diğer seçilmiş temsilcilerine verilir. Üyelerin eve iş götürüp kendi evlerinde çalışabilmelerine izin verilmiş olmasına rağmen, yine de Meclis’de kendilerine çalışmak üzere bir “üye odası” olarak tahsis edilebilir.

5.5. Ödemeler

Meclis üyelerinin yaptıkları iş her ne kadar gönüllü bir kamu hizmeti olarak düşünülse de, resmi görevlerinin birçoğu için çeşitli tahsisatlar bulunmaktadır. Her yerel yönetim, kendi tahsis limitlerini kendisi belirler. Her meclis üyesine belirli bir ödeme yapılabilmektedir. Bir Meclis, üyelerine ayrıca huzur hakkı (devam tahsisatı) ve bazı üyelere özel görev tazminatı ödeyebilir. Seyahat harcırahları da ayrıca, ulusal olarak belirlenmiş limitler kapsamında ödenebilir.

İşverenlerin, meclis üyesi seçilmesi halinde çalışanlarına, seçilmişlik görevlerini sürdürebilmeleri için izin verme zorunluluğu yasalarla öngörülmektedir. Bu izin her ne kadar ücretli izin olmak zorunda değilse de, birçok işveren bunu bu şekilde uygulamaktadır.

Yürütmeden sorumlu belediye başkanları, siyasi olarak yönetici pozisyonunda olanlar ya da meclislerde denetçi olarak görev yapanlar, zamanlarının hepsini değilse bile çoğunu Meclis işleriyle uğraşarak geçirmekte ve böylece bir gelir kaybına uğramakta ve emeklilik haklarından mahrum kalabilmektedirler. Bu nedenle Madde 3.1 de özetlenen reform önerileri altında hükümet, bu kişilere emekliliğe esas bir maaş ödenmesine imkan tanınmasını öngörmektedir.

6. YETKİLERİN YEREL VE BÖLGESEL YÖNETİMLER ARASINDA DAĞILIMI

6.1. Yetkilerin Dağılımını Düzenleyen Esaslar

Madde 2.3 de tanımlandığı üzere, yetkilendirilmiş birimlerin yasama yetkilerine ilişkin olarak, Birleşik Krallık‘daki yerel ve ara yönetim kademelerde yapılacak yapısal, yetkisel ve kapsamı ilgilendiren tüm değişiklikler Birleşik Krallık Parlamentosu tarafından yapılır.

Parlamento;yasama yetki ve görevlerini yerel yönetim ve yetkilendirilmiş birimlere, her bir yerel yönetim için düzenlenmiş mevzuatla birlikte, parlamento kararları biçiminde devreder. Madde 2.3 de belirtildiği üzere yetkilendirilmiş birimlerin, Birleşik Krallık parlamentosunun onayını gerektirmeden uygulayabilecekleri, kendilerine özel yasal yetkileri vardır.

Yetkilendirilmiş birimlerin temel görevleri Bölüm 2 de özet olarak verilmiştir.

Yerel yönetimlerin görev ve hizmetlerine ilişkin yetki, sorumluluk ve işlerin dağılımı, yerel yönetimin hizmet alanının büyüklüğüne, yerel yönetimin türüne ve hizmetin şekline göre değişmektedir. İki katmanlı yerel yönetim yapılarında, Kontluk meclisleri yalnızca aşağıda belirtilen hizmetlerden sorumludurlar:

- Eğitim,

- Personel sosyal hizmetleri,

- Polis,

- İtfaiye,

- Küçük işletmeler,

- Nüfus (Doğum, ölüm, evlilik) kayıtları,

- Tüketicinin korunması,

- Kütüphaneler,

- Kontluk ve Alt-bölge çalışanlarının ödemeleri,

- İki katmanlı alanlarda Alt-bölge Meclislerinin görev ve sorumlulukları:

- Seçmen kayıtları,

- Emlak vergilerinin ve işyeri vergilerinin toplanması,

- Konut ve arsalar,

- Mezarlıklar ve krematoryumlar,

Bu iki katmanlı alanlarda Kontluk ve alt bölge Meclisleri planlama, ulaşım, acil durum planlaması, çevresel hizmetler, rekreasyon, sanat ve ekonomik kalkınma konularında ortak sorumluluğa sahiptirler.

Tek seviyeli yerel yönetimlerin olduğu yerlerdeki iki katmanlı yerel yönetimlerin olduğu alanlarda, Kontluk ve alt bölge meclislerince paylaşılmış tüm işlevlerden, tek bir yerel yönetim sorumludur.

Kuzey İrlanda’da sorumlulukların paylaşımı, Birleşik Krallığın kalanındakinden farklı olup Madde 2.3 de özetlenmiştir.

6.2. Yerel ve Bölgesel Yönetimlere devredilmiş Merkezi Hükümet görevleri

Yönetimlerin yetki ve sorumlulukları, geniş ve onlara özgü biçimde Parlamento tarafından verilmiştir; ve bunlar genellikle hiçbir konuda Merkezi Hükümetin Birimleri gibi görev yapmazlar. Ancak özel konutlariçin kira yardımı ödemelerinde, Kurum lojmanlarındaki kira indirimleri ve yerel vergilerdeki indirimler konularında Merkezi Hükümet adına davranabilirler. Yerel eğitim kurumları aynı zamanda öğrenci bursları konusunda da merkezi hükümet birimi olarak görev yapabilirler.

Madde 2.3 de açıkça belirtildiği üzere, Birleşik Krallığın ara katmanlı yönetim alanları, Birleşik Krallık Parlamentosu tarafından kendilerine devredilmiş olan politika belirleme ve görev alanlarına ilişkin konularda karar verme yetkilerinden dolayı, kendi kararlarından sorumludur.

7. YEREL/BÖLGESEL YÖNETİMLERİN KADEMELERİ ARASINDAKİ İŞBİRLİKLERİ VE DİĞER İLİŞKİLER

7.1. Ortak Çıkarlara ilişkin Görevlerin Yerine Getirilebilmesi için Kurumsallaşmış İşbirlikleri

Yerel yönetimler çeşitli şekillerde yasal veya gönüllü işbirlikleri oluşturabilirler. Bu,yerel vergi mükelleflerine, gereken değeri en iyi biçimde verebilmek açısından özellikle önemlidir.

Yerel yönetimler, ortak komiteler ve lider Kurumlar (bir kurumun diğer kurumlar için tüm hizmetleri sağlaması) kurmak gibi ortaklıklar oluşturabilirler. Bir malın ortak olarak alınması, birbirlerine ya da özel bazı kamu kurumlarına teknik destek sağlanması veya taleplerin ortak olarak karşılanması gibi mal ve hizmet temini konularında anlaşmalar yapabilirler.

Örneğin metropoliten alanlarda atıkların toplanması gibi birtakım işlevlerden, ortak birimler veya kurullar (üye yerel yönetimlerin seçtikleri temsilcilerinden oluşan) yetkilidir.

Yerel yönetimler ve diğer birimler arasındaki gönüllü işbirlikleri,en iyi uygulamalarla ilgili bilgi paylaşımlarının ve ortak konularda çalışmaların yapılabileceği çeşitli ağlara veya inisiyatif gruplarına katılımları yoluylada teşvik edilmektedir. Bu inisiyatifler ve ağlar, en iyi uygulamalara ilişkin bilgilerin Yerel Yönetim Birlikleri ile Gelişme ve Kalkınma Ajansı gibi birimler tarafından yaygınlaştırılmasını da sağlamaktadır. Yeni Yerel Yönetim Ağı gibi kanallarla, özel sektörle yapılacak diğer ağ ve ortaklık ilişkileri de teşvik edilmektedir.

Yönetim politikası, en iyi değerin yaratılabilmesi, konuların kestirmeden üstesinden gelinebilmesi, toplumdaki sosyal, ekonomik ve çevresel refahın desteklenebilmesi amacıyla; Meclislerin kamu, özel ve gönüllü kuruluşlar ile yerel halkla işbirliği içinde çalışabilmeleri için yetkilerinin arttırılmasını desteklemektedir.

Yeni yetkilendirilmiş birimler de diğer ortaklarla işbirliklerini teşvik konusunda çerçevelerini geliştirmektedirler. Örneğin İskoç Parlamentosu, İskoç Hükümeti ve demokratik olarak seçilmiş yerel yönetim arasında etkin ilişkilerin oluşturulması, bağımsız bir Yerel Yönetim Komisyonu ile İskoç Parlamentosunun tavsiyeleri doğrultusunda sağlanabilmiştir. Galler’de de Galler Hükümeti Yasası, Galler Ulusal Meclisi’nin, Ulusal Meclis ve yerel yönetimlerin seçilmiş temsilcilerden oluşan bir “Ortaklık Konseyi” kurulmasını öngörmektedir. Bu Konseyin görevi Meclise görevleri konusunda tavsiyelerde bulunmak, yerel yönetim temsilcilerinin görüşlerini almak ve yerel yönetimlere yol göstermek olacaktır. Yasa, aynı zamanda Ulusal Meclisin, yerel yönetimleri tanıtmak, yaygınlaştırmak ve sürdürülebilirliğini sağlamak üzere bir Yerel Yönetim Şeması hazırlamasını da öngörmektedir.

7.2. Bölgesel/Ülkesel Düzeyde Yerel Yönetim Birlikleri

Yerel yönetimler, kendilerinin toplu çıkarlarını temsil etmek üzere oluşturulmuş gönüllü Birliklere katılmak konusunda özgürdürler. Bu Birlikler; Yerel Yönetim Birliği (İngiltere’deki Yerel Yönetimlerin çıkarlarını temsil eder), İskoç Yerel Yönetimler Konvansiyonu, Galler Yerel Yönetimler Birliği ve Kuzey İrlanda’daki Yerel Yönetimler Birliği gibi organizasyonları içerir.

7.3. Diğer Ülkelerdeki Yerel/Bölgesel Yönetimlerle İşbirlikleri

Yerel Yönetimlerin, Avrupa Belediyeleri ve Bölgeleri Konseyi (Council of European Municipalities and Regions) gibi uluslar arası gönüllü kuruluşların üyesi olmaları konusunda da herhangi bir kısıtlama yoktur. Birleşik Krallık yerel yönetimleriaynı zamanda, Avrupa Konseyi’nin Yerel ve Bölgesel Yönetimler Kongresi ve Avrupa Birliği’nin Bölgeler Komitesi gibi resmi uluslararası istişari kurumlarda da temsil edilmektedirler.

Yerel yönetimler, ülkeleri dışındaki yerel yönetimlerle kardeş-şehirlik veya projelerde teknik destek gibi çeşitli uluslararası işbirliklerine de girebilirler.İşbirlikleri, teknik destek sağlanması harcamalarını kapsayabilir, ancak bu tür harcamaların miktarları 1993 tarihli Yerel Yönetim Yasası (Dış Destekler-Overseas Assistance) ile sınırlandırılmıştır.

Sınırötesi işbirliği projeleri büyük oranda Kuzey İrlanda ve İrlanda Cumhuriyeti (Birleşik Krallığın tek kara sınırı komşusu) arasındaki düzenlemelerle ve İngiliz Kanalıyla kara Avrupasının kuzey-batı bölgesine sınır ülkeler arasındaki çeşitli işbirliği düzenlemeleriyle sınırlıdır. Bu sınırlı işbirlikleri mekânsal planlama, ulaşım ve iletişim altyapıları, çevre, istihdam ve ekonomik kalkınma gibi konuları kapsamaktadır.

8. FİNANSMAN

Bu bölümdeki yerel yönetimlerin finansmanıyla ilgili düzenlemeler, büyük oranda İngiltere’deki durumu tanımlamaktadır. Ancak Birleşik Krallığın diğer ülkelerinde de benzer düzenlemeler uygulanmaktadır.

8.1. Vergiler

Tek özel yerel vergi, Emlak Vergisidir. Emlak Vergisi İngiltere, İskoçya ve Galler’de ilk kez 1 Nisan 1993 de yürürlüğe girmiş ve konut gayrimenkul değerlerinin 1 Nisan 1991 deki piyasa fiyatları esas alınarak hazırlanmıştır.

Emlak vergisi, yerel yönetimler tarafından, kendi bütçe ihtiyaçlarını karşılamak üzere oluşturulmuştur. Bütçe ihtiyacı, her mali yılın başlangıcından önce yerel yönetimlerin belirlediği tahmini harcama miktarı olup, kaynaklardan ve oluşabilecek diğer gelir kaynaklarının toplamından (Emlak vergisi ve merkezi yönetimden gelecek genel kaynak dışında), planlanan harcamaların düşülmesi sonucu elde edilen miktardır. Dolayısıyla bir yerel yönetimin ihtiyacı olan Emlak Vergisi de, bütçe harcamaları için gerekli miktar ile merkezi hükümetten gelecek kaynak arasındaki farktır.

Alt-bölge meclisleri, Londra Beldeleri ve özerk yerel yönetimler (“fatura yönetimleri”); Emlak vergisi kalemlerini tahakkuk ettirmekten, ödemeleri tahsil etmekten ve Kontluk meclislerine, polis birimlerine, Metropoliten polisine, mahalle (parish) meclislerine ve bazı itfaiye birimlerine (“vergi alan makam”) hizmetlerini sağlayabilmeleri için gerekli Emlak vergi paylarını dağıtmakla yükümlüdürler. Ödenecek miktarlar, bir alanda hizmet sunan tüm yerel yönetimler adına, yalnızca tek bir Emlak Vergisi Faturasında görünür.

Konut-dışı gayrimenkul sahipleri (dükkanlar, fabrikalar, bürolar ve depolar gibi) bu malları üzerinden Emlak Vergisi ödemezler. Onun yerine, Ulusal Konut Dışı Vergi (UKDV) olarak da bilinen işyeri/işletme vergilerini öderler. UKDV konut-dışı mülklerin matrah değerleri esas alınarak hesaplanır. Merkezi Hükümet, İngiltere için her yıl bir değer çarpanı (puantaj), diğer bir deyişle her işyeri sahibinin ödeyeceği miktarı bulmak için kullanacağı ana matrah yüzdesine karşılık gelen miktarı belirler. 1999/2000 yılı için bu çarpan, 48.9 p. dir. Mülklerin matrah değeri, her beş yılda bir yeniden belirlenir. Bundan sonraki yeni değerleme Nisan 2000 de yapılacaktır. İskoçya’da, İskoç Hükümeti tarafından tek fiyat belirlenir. İş paylarını, her alan için tek bir Meclis toplar ve toplanan miktarı ulusal bir “havuz”a aktarır. Daha sonra bu havuzdaki para, İngiltere’de Merkezi Hükümet tarafından yerel yönetimlere, nüfus büyüklüklerine göre yeniden dağıtır. İskoçya’da bu havuz İskoç Hükümetinin idaresi altındadır.

İngiltere’de Yönetim politikası, gelecekte, Meclislerin yerel iş çevrelerine de danışarak belirli limitler dahilinde bir sabit işyeri/işletme vergisi belirlemesini veya ulusal orandan bir indirim sağlamasını öngörmektedir. İskoçya ve Galler‘de, yerel finansman ve yerel vergilendirmeden sırasıyla İskoç Parlamentosu ve Galler Meclisi sorumludur. Yanısıra, İskoç Parlamentosunun gelir vergisi oranını yüzde 3’e kadar değiştirme yetkisi vardır.

8.2. .Üst makamlardan gönderilen Hibeler

Yerel Yönetimlerin harcamalarını finanse etmek üzere, genel ve özel/özgün olmak üzere 2 tür hükümet hibesi vardır. Genel Hibe, Gelir Destek Hibesi (GDH) olarak bilinir. GDH bir yerel yönetimin kendi uhdesindeki herhangi bir amaç için kullanabileceği, koşulsuz bir hibedir. Ayrıca, hükümet özel amaçlar için oluşturulmuş belirli programlar (örneğin sınıf ebatlarının küçültülmesi için yardım) için bir dizi özel ve özgün hibe de vermektedir.

İskoçya, devredilmiş yetkilerine binaen, Birleşik Krallık çapındaki vergilendirmeden bir blok-hibe almaktadır. Benzer şekilde Galler Meclisi de devredilmiş yetkilerinin harcamaları için Birleşik Krallık Hazinesi’nden hibe almaktadır.

8.3. Mali Dengeleme/Eşitleme Düzenlemeleri

Merkezi Hükümet, İngiltere’deki her yerel Meclis için yıllık bir Standart Harcama Tahmini (SHT) yapmaktadır. Meclislerin SHT leriyle beraber aldığı özel ve özgün hibelerin toplamı, bir yerel yönetimin, Hükümet tarafından hibelerle desteklenen Toplam Standart Harcama (TSH) sını oluşturmaktadır.

Standart Harcama Tahminleri (SHTlar), Hükümetin TSH yi paylaştırma yöntemidir. Bir yerel yönetimin SHT’sinin hesaplanması, her yönetim için eşit olarak uygulanan genel prensipler çerçevesinde, her yerel yönetimin demografik, coğrafi ve sosyal yapısı göz önüne alınarak yapılır.

Genellemek gerekirse, Gelir Destek Hibesi öyle dağıtılmıştır ki, eğer her yerel yönetim kendi bütçesini kendi SHT’si seviyesinde oluşturabilseydi, Emlak Vergisi tüm İngiltere’de tüm mülkler için aynı değerleme bandında olabilecekti. Bir yerel yönetime düşen GDH payı, onun SHT si olup, ulusal işletme vergisi havuzundan alacağı miktar ve ulusal çapta standart olarak belirlenecek Emlak Vergisi miktarından düşüktür.

İngiltere’de Hükümet halen hibe dağıtımlarının esaslarıyla ilgili değerlendirmelerini sürdürmektedir. Bunun amacı hibeleri dağıtmanın, şimdikinden daha basit, daha dengeli, daha sağlıklı ve daha adil yöntemleri olup olmadığını belirlemektir.

8.4. Diğer Gelir Kaynakları

Yerel yönetimlerin okullarda dağıtılan yemekler, ev hizmetleri, yüzme havuzları ve diğer dinlence tesisleri gibi belirli hizmetler için ücret tahakkuk ettirmek konusunda ihtiyari yetkileri vardır. Bu ihtiyari ücretlendirme, bazı kişisel sosyal hizmetlerle ilgili olarak uygulanmaktadır. Diğer gelirler, konut sübvansiyonları ve faiz gelirlerini kapsar.

8.5. Krediler

Yerel yönetimlerin arazi almak, ıslah etmek, yeni bir okul ya da yol yaptırmak veya konut vb. mevcut mülkleri iyileştirmek gibi kendilerine ait ana varlıkları borçlanmak, satmak, arazi ve binaları kiralamak ya da emlak vergisinden muaf tutmak gibi yollarla finanse etme yetkileri vardır. Bu ana varlıkların finansmanının tamamen veya kısmen özel sektör işbirlikleriyle sağlanması giderek artan bir uygulamadır.

Bir yerel yönetimin yıllık olarakborçlanabileceği miktar, Hükümetçe onaylanacak krediler için sınırlandırılmıştır. Uzun dönemli mevzuat, nakit akışlarında meydana gelebilecek farkları karşılayabilmek için geçici borçlanmalarda bir limit öngörmektedir.

Yerel yönetimler, alınacak kredilerin kaynaklarının yasal olarak denetlenmesine bağlı olarak, kredi şartlarında pazarlık yapmak veya yeniden müzakere etmekte serbesttirler. Birçok uzun dönemli borçlanma Bayındırlık Kredi Kurulu (BKK)ndan yapılmaktadır.

8.6. Harcamaların Denetlenmesi

Geçmişte, hükümet her Meclis için yıllık olarak bir üst sınır veya bütçe ihtiyaç limiti belirler ve bu sınırlamalarla ilgili genel ilkeleri önceden açıklardı. Bu genel ve kabaca limit belirleme artık yapılmamaktadır. Yerel yönetimler şimdi, bütçeleri konusunda ne istediklerini bilmekte ve kendi yerel koşullarını ve yerel halkın görüşlerini göz önüne alabilmektedirler. Son yasal düzenlemelerle, İngiltere’de var olan sınırlama yetkileri kaldırılmış, yerine daha esnek ve yerel halkı aşırı artışlardan koruyacak ayrımcı yetkiler getirilmiştir. Hükümet, emlak vergisi avantaj yardım limiti şeması da belirlemiştir. Bunun amacı ulusal vergi mükellefini, alınacak yerel kararlarla emlak vergisinin arttırılmasındankaynaklanacak olan “emlak vergisi kar oranları”ndan korumaktır. İskoçya’da, İskoç Hükümeti yerel yönetimler için, harcama düzeylerinin bir sağduyu göstergesi olduğuna ilişkin bir harcama kılavuzu yayınlamaktadır.

9. YEREL VE BÖLGESEL YÖNETİMLERİN DENETLENMESİ

9.1. Genel İdari Denetimden Sorumlu Birim

Yerel yönetim faaliyetlerinin genel idari denetiminden yalnızca tek bir birim sorumlu değildir. Yerel yönetimler, herhangi bir tüzel kişi veya herhangi bir gerçek şahıs gibi, mahkemelerin denetimine tabidir. Şahsi bir hakka tecavüz etmeleri ya da bir sözleşmeyi ihlal etmeleri halinde, haksız fiil nedeniyle dava edilebilir veya kriminal bir suç işlemeleri halinde bundan dolayı yargılanabilirler.

9.2. Yerel Yönetim Hesaplarının Mali Denetimi

İngiltere’de ve Galler’de yerel yönetimlerin mali denetim ve teftişleri Teftiş Komisyonları, İskoçya’da İskoçya Hesaplar Komisyonu ve Kuzey İrlanda’da Yerel Yönetim Müfettişi tarafından yapılır. Teftiş Komisyonu, örneğin her yerel yönetimin denetimi için bir müfettiş atar, bu müfettişler Komisyonun memurları veya özel sektörden muhasebeciler olabilirler. Teftiş Komisyonu, müfettişlerin görev ve sorumluluklarına ilişkin bir Teftiş Uygulamaları Yasası hazırlamış olup, halen üzerinde çalışmaktadır. Bu Yasa’nın tüm yasama organları tarafından bir Karar’la kabul edilmesi gerekmektedir.

Müfettişlerin konuların düzenlenmesi, uygunluğu ve paranın değeriyle ilgili olarak yasal yükümlülükleri vardır. Gerekli tüm bilgileri elde etmek için yasal yetkileri bulunmaktadır. Yerel yönetimin herhangi bir usulsüz uygulama yaptığının saptanması halinde veya herhangi bir şekilde yerel yönetim tarafından dikkate alınması gereken bir konu saptadıklarında ya da kamuoyunun dikkatine sunulması gerekli bir durum olması halinde, bunları bir raporla kamuoyuyla da paylaşabilirler. Hesaplarla ilgili yasal olmayan işlemlerle ilgili olarak da aleyhte bir üst mahkemeye başvurulamaması halinde, bu işlemden veya kasıtlı olarak vazifeyi suiistimalden doğan zarardan ya da hesapların tutmamasından dolayı ceza kesebilirler. Bu işten sorumlu olduğu iddia edilenlerin temyiz için Yüksek Mahkemeye başvurma hakları mevcuttur.

10. YEREL VE BÖLGESEL YÖNETİMLERİN KARARLARINA KARŞI BİREYSEL YAPTIRIMLAR

Yerel yönetimlerin kararları, herhangi bir hukuki soruna meydan verdiği takdirde mahkemelere intikal ettirilebilir. Böyle bir yargılamanın olması halinde mahkemeler; bir kamu kurumunu yasayla emredilmiş görevlerini yerine getirmeye zorlamak, bir kurumu gelecekte oluşabilecek hukuk dışı uygulamalarda bulunmaktan men etmek veya bir uygulamayla ilgili yürütmenin durdurulması, bir kararın incelenmesine imkan vermek ve gerekiyorsa temyiz etmek, kurumun bir uygulamada bulunmasını veya bir uygulamadan vazgeçmesini emretmek, incelenmiş ve gerektiğinde temyiz edilmiş bir kararın uygulanmasına imkan vermek yönünde kararlar alabilirler. Bazı özel durumlar için yasada bir başvuru mekanizması tanımlanmıştır (örneğin, yerel yönetimin almış olduğu planlama kararlarına karşı İçişleri Bakanlığına başvuruda bulunmak).

Yerel yönetimlerin faaliyetlerinin idari incelemesi(her ne kadar denetim değilse de), yerel yönetim ombudsmanları tarafından yapılır. Ombudsman yolsuzluğa ve beceriksiz, kötü yönetime neden olan uygulamalarla ilgili şikayetleri soruşturabilir. Bu şikayetlerin raporlanmasında ombudsman, saptadığı herhangi bir haksız uygulamaya karşı yaptırım olarak bir kısım önerilerde bulunabilir. Bir tek Kuzey İrlanda’da ombudsmanın önerileri yasal olarak zorlayıcı değildir. Ancak uygulamada çok ender bir durum olmasına rağmen yine de ombudsmanın,getirmiş olduğu önerilere neden uyulmadığı konusunda yerel yönetimlerden kamuoyuna açıklama yapmasını isteme yetkisi vardır.

İskoç Hükümetinin ve ilgili birimlerin uygulamalarla ilgili idari incelemesi, Birleşik Krallık merkezi hükümeti ve bir kısım kamu birimlerinin kararlarını da inceleyen, parlamenter ombudsmanlar tarafından yerine getirilir. Bir Galler İdaresi ombudsmanı, Galler’e devredilmiş yetkilerle ilgili yolsuzlukları inceler.

11. YEREL/BÖLGESEL İDARİ PERSONEL

Belli bir takım kıdemli pozisyonlarla (bkz. Madde 3.4) ilgili yasal zorunlulukların dışında yerel yönetimler, kendi istihdam ve işgücü büyüklüklerini, yapısını ve dağılımını tespit etmekten kendileri sorumludur.Memurlar ve diğer çalışanlar doğrudan işe alınırlar ve atamalar liyakata göre yapılır.

Yerel yönetimlerde çalışanların hak ve ücretleri genellikle yerel yönetim ve çalışanları temsil eden sendikalar arasında yapılan doğrudan görüşmelerle belirlenir. Bu görüşmeler, genellikle ortak görüşme birimleri tarafından yürütülse de ancak isterlerse kurumların bu birimler dışında kendi anlaşmalarını yapmalarına da açıktır.

Yetkilendirilmiş birimlerin çalışanları, Kamu Personeline (aynı zamanda Birleşik Krallık merkezi hükümet birimlerinde çalışanlarının da tabi olduğu) ve Kuzey irlanda’da, Kuzey İrlanda devlet memurlarına uygulanan şart ve koşullarda istihdam edilirler.

12. ÖNGÖRÜLEN VEYA HENÜZ TAMAMLANMAMIŞ REFORMLAR

Birleşik Krallık’ta yerel ve bölgesel demokrasinin yapısı ve işleyişiyle ilgili olarak öngörülen veya henüz tamamlanmamış reformlar şu şekildedir:

- Kuzey İrlanda’da yetki devri (paragraf 2.3.3)

- Londra için yeni kent çapında yönetim yapılanması (paragraf 2.3.4)

- Yeni İngiltere Bölge Kalkınma Ajanslarıyla ilgili düzenlemelerin tamamlanması (madde 2.5),

- İngiltere’de talep olması halinde doğrudan seçilmiş bölgesel yönetim yasası (madde 2.5),

- Tek çerçeveli siyasi yönetimden ayrılıp Meclisler için yürütme ve denetim yetkilerini kesin biçimde ayıran, daha güçlü liderlik ve yerel halk için daha çok söz hakkı tanıyan yeni anayasalara geçiş (maddeler 3.1, 3.2, 3.5 ve 5.4)

- Yerel yönetimlerin halka danışması ve kendi yerleşimlerinin iyiliği için ilgili kurumlarla işbirliği yapması ve uygulamalarda bulunmasına ilişkin yeni yasal düzenleme (maddeler 4.1, 4.2, 7.1 ve 8.1)

- daha sık yerel seçimlere doğru (madde 5.1),

- Yerel yönetimler eliyle daha yüksek kalitede hizmet için yeni yasal çerçeve (madde 5.2),

- İngiltere’de yerel yönetimlere hibe dağıtımının, daha basit, daha dengeli, daha sağlıklı ve daha adil bir sistem oluşturmak amacıyla yeniden gözden geçirilmesi (madde 8.3)

- Meclislerin daha kaliteli hizmet verilmesi ve yerel yönetimlerdeki kısıtlayıcı kuralları düzenlemek için kendi Standart Komitelerini kurmalarına ve bağımsız Standartlar Kurulu (Galler’de Standartlar Komitesi) ile Karar Kurullarını oluşturmalarına izin veren düzenlemeleri de içeren, işleyiş biçimlerini düzenleyen yeni etik çerçeve için öneriler.